fugirăți

Discretiva

fugirăți dictio est in variis linguis:

Formae affines

Dacoromane

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
fugirăți	secunda pluralis	perfectum	activa	indicativus	fugi

Appellatio pronuntiatusque

API: /fu'd͡ʒi.rət͡sʲ/

Syllabificatio phonetica: fu·gi·răți — morphologica: fug-irăți