fugi (ro)
Appellatio pronuntiatusque
+/-API: /fuˈd͡ʒi/ - Syllabificatio phonetica: fu·gi — morphologica: fug-i
Notatio
+/-Verbum intransitivum
+/-fugi, fug, fugă, fugit, fugind
- Fugere || Cursu et celeriter discedere.
Coniugatio
+/-Verbum finitum
+/-Modus | Vox activa | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
VT311 | Tempus praesens | imperfectum |
perfectum |
plusquam perfectum | ||
Persona | indicativ. | coniunct. | imperat. | |||
I. sing. | fug | să fug | fugeam | fugii | fugisem | |
II. sing. | fugi | să fugi | fugi! | fugeai | fugiși | fugiseși |
III. sing. | fuge | să fugă | fugea | fugi | fugise | |
I. plur. | fugim | să fugim | fugeam | fugirăm | fugiserăm | |
II. plur. | fugiți | să fugiți | fugiți! | fugeați | fugirăți | fugiserăți |
III. plur. | fug | să fugă | fugeau | fugiră | fugiseră |