Discretiva

  generaverit dictio est in variis linguis:

Formae affines

+/-

Proprietates grammaticales

+/-
Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
generāverit tertia singularis perfectum activa coniunctivus generō (generāre)
generāverit tertia singularis futurum exactum activa indicativus generō (generāre)

Appellatio pronuntiatusque

+/-
 API: /geneˈraːwerit/(classice)
Syllabificatio phonetica: ge·ne·rā·ve·rit — morphologica: generav-erit

Loci

+/-
L. Iunius Moderatus Columella
ca. 4-70
antiq. class. I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas Romana

saec. I.

  • Qui ubi iuvencam supervenit, certis signis comprehendere licet, quem sexum generaverit: quoniam si parte dextra desiluit, marem seminasse manifestum est; si laeva, feminam. —De re rustica L. Iunii Moderati Columellae [1][2]

Fontes

  1. 1.0 1.1 Lucius Iunius Moderatus Columella - De re rustica - Libri XII. ed. V. Lundström. Anno 1902-1917. (The Latin Library): Liber sextus. Caput XXIV. [3]  — generaverit
  2. 2.0 2.1 Vicicitatio: generaverit.