Discretiva

  generavi dictio est in variis linguis:

Formae affines

+/-

generāvī

+/-
Proprietates grammaticales
+/-
Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
generāvī prima singularis perfectum activa indicativus generō (generāre)
Appellatio pronuntiatusque
+/-
 API: /geneˈraːwiː/(classice)
Syllabificatio phonetica: ge·ne·rā·vī — morphologica: generav-i
Usus
+/-
Latinitas mediaevalis

saec. VI.

  • At ille cum haec audiret, propius super portam astans dicebat: Quod me Chlothacharius pater meus exosum habuerit, habetur incognitum nulli; quod autem ab eo, vel deinceps a fratribus sim tonsoratus, manifestum est omnibus. Et haec me causa Narseti praefecto Italiae iunxit, ibique uxorem accipiens, duos filios generavi. Qua mortua, assumptis mecum liberis, Constantinopolim abii. —Libri miraculorum Gregorii Turonensis (c.538-594). Liber septimus, caput XXXVI.

generavi

+/-
Proprietates grammaticales
+/-
Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
generavi secunda singularis imperfectum activa indicativus generare
Appellatio pronuntiatusque
+/-
 API: /d͡ʒeneˈravi/
Syllabificatio phonetica: ge·ne·ra·vi — morphologica: gener-av-i