Latine +/-

 
Vicipaedia
Vicipaedia articulum habet de horto.

Appellatio +/-

hortus API: /ˈhor.tus/(classice)
Syllabificatio phonetica: hor·tus — morphologica: hort-us

Notatio +/-

Graeca Antiqua: χόρτος (saeptum)

Nomen substantivum +/-

hort|us, -ī masc.

  1. Locus maceria aut saepe clausus, in quo olera cibi causa coluntur.[1]
  2. (Saepe plur.) locus in quo arbores, poma, flores et viriditas voluptatis causa coluntur.[1][2]

Declinatio +/-

m. sing. plur.
nom. hortus hortī I
gen. hortī hortōrum II
dat. hortō hortīs III
acc. hortum hortōs IV
abl. hortō hortīs VI
voc. horte hortī V

Dictiones collatae +/-

Collocationes

Dictiones derivatae +/-

Translationes +/-

Locus maceria aut saepe clausus, in quo olera cibi causa colunturdilatare ▼
Locus maceria aut saepe clausus, in quo olera cibi causa colunturcollabi ▲
Locus in quo arbores et flores voluptatis causa colunturdilatare ▼
Locus in quo arbores et flores voluptatis causa colunturcollabi ▲

Loci +/-

M. Porcius Cato
-234…-149
antiq. class. I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas Romana

antiq.

  • Scito idem agrum quod hominem, quamvis quaestuosus siet, si sumptuosus erit, relinqui non multum. Praedium quod primum siet, si me rogabis, sic dicam: de omnibus agris optimoque loco iugera agri centum, vinea est prima, vel si vino multo est; secundo loco hortus irriguus; tertio salictum; quarto oletum; quinto pratum; sexto campus frumentarius; septimo silva caedua; octavo arbustum; nono glandaria silva. —De agri cultura M. Porci Catonis [3][4]

Fontes

  1. 1.0 1.1 1.2 Aegidius [Egidio] Forcellini, Lexicon Totius Latinitatis (Editio Quarta: Bononiae, Patavii) Tom. II, p. 680 — “HORTUS, i, m. 1.”
  2. 2.0 2.1 Karl Ernst Georges, Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch (Hannover 1913/1918) — hortus, ī, m. (tom. 1, p. 3086)
  3. 3.0 3.1 Marcus Porcius Cato - De re rustica (vel: De agri cultura). (The Latin Library): Caput 1. Versus 7 — hortus
  4. 4.0 4.1 Vicicitatio: hortus.