Discretiva

  inceptandum dictio est in variis linguis:

Formae affines

+/-

Proprietates grammaticales

+/-
Forma Persona Tempus Vox Modus­ Casu Verbum
inceptandum
activa gerundium­ accusativo inceptō (inceptāre)
Forma Modus flexurae originis
inceptandum casus accusativus singularis · genus masculinum gerundivi inceptandus
inceptandum casus nominativus singularis · genus neutrum gerundivi inceptandus
inceptandum casus accusativus singularis · genus neutrum gerundivi inceptandus
inceptandum casus vocativus singularis · genus neutrum gerundivi inceptandus

Appellatio pronuntiatusque

+/-
 API: /inkepˈtandum/(classice)
Syllabificatio phonetica: in·cep·tan·dum — morphologica: in-cept-and-um

Loci

+/-
Ioannes Keplerus
1571-1630
antiq. class. I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas nova

+/-

saec. XVII.

  • Has igitur rationes materialem necessitatem respicientes ita puto sufficere, ut hoc loco non existimem philosophandum de perfectione et pulchritudine vel nobilitate figurae rhombicae, neque satagendum, ut essentia animulae quae est in ape, ex contemplatione figurae, quam fabrieatur, eliciatur, quale quid nobis fuisset inceptandum, si usus figurae nullus apparuisset. —Strena seu de nive sexangula Ioannis Kepleri [1][2]

Fontes

  1. 1.0 1.1 JOANNIS KEPLERI S. C. MAJEST. MATHEMATICI: STRENA seu DE NIVE SEXANGULA. FRANCOFURTI AD MOENUM apud GODEFRIDUM TAMBACH. Anno MDCXI.
  2. 2.0 2.1 Vicicitatio: inceptandum.