incipio

Latine

Haec dictio adhuc stipula est. Amplificando eam adiuvabis Victionarium meliorari.

Notatio

In + capio.

Verbum transitivum

incĭp|ĭō, -ere, incēpī, inceptum

1. Incoho.

Coniugatio

Radix praesens incĭp-
Praesens indicativum
act.	sing.	plur.		pass.	sing.	plur.
I.	incĭpiō	incĭpimus		I.	incĭpior	incĭpimur
II.	incĭpis	incĭpitis		II.	incĭperis	incĭpiminī
III.	incĭpit	incĭpiunt		III.	incĭpitur	incĭpiuntur
Imperativus
act.	incĭpe	incĭpite		pass.	incĭpere	incĭpiminī
Imperativus futurus
II.	incĭpitō	incĭpitōte		II.	incĭpitor	—
III.	incĭpitō	incĭpiuntō		III.	incĭpitor	incĭpiuntor
Praesens subiunctivum
act.	sing.	plur.		pass.	sing.	plur.
I.	incĭpiam	incĭpiāmus		I.	incĭpiar	incĭpiāmur
II.	incĭpiās	incĭpiātis		II.	incĭpiāris	incĭpiāminī
III.	incĭpiat	incĭpiant		III.	incĭpiātur	incĭpiantur
Imperfectum indicativum
act.	sing.	plur.		pass.	sing.	plur.
I.	incĭpiēbam	incĭpiēbāmus		I.	incĭpiēbar	incĭpiēbāmur
II.	incĭpiēbās	incĭpiēbātis		II.	incĭpiēbāris	incĭpiēbāminī
III.	incĭpiēbat	incĭpiēbant		III.	incĭpiēbātur	incĭpiēbantur
Imperfectum subiunctivum
act.	sing.	plur.		pass.	sing.	plur.
I.	incĭperem	incĭperēmus		I.	incĭperer	incĭperēmur
II.	incĭperēs	incĭperētis		II.	incĭperēris	incĭperēminī
III.	incĭperet	incĭperent		III.	incĭperētur	incĭperentur
Futurum indicativum
act.	sing.	plur.		pass.	sing.	plur.
I.	incĭpiam	incĭpiēmus		I.	incĭpiar	incĭpiēmur
II.	incĭpiēs	incĭpiētis		II.	incĭpiēris	incĭpiēminī
III.	incĭpiet	incĭpient		III.	incĭpiētur	incĭpientur

Radix perfecta incēp-
Perfectum indicativum
act.	sing.	plur.
I.	incēpī	incēpimus
II.	incēpistī	incēpistis
III.	incēpit	incēpērunt
Perfectum subiunctivum
act.	sing.	plur.
I.	incēperim	incēperīmus
II.	incēperīs	incēperītis
III.	incēperit	incēperint
Plusquam perfectum indicativum
act.	sing.	plur.
I.	incēperam	incēperāmus
II.	incēperās	incēperātis
III.	incēperat	incēperant
Plusquam perfectum subiunctivum
act.	sing.	plur.
I.	incēpissem	incēpissēmus
II.	incēpissēs	incēpissētis
III.	incēpisset	incēpissent
Futurum perfectum
act.	sing.	plur.
I.	incēperō	incēperimus
II.	incēperis	incēperitis
III.	incēperit	incēperint

Infinitivi act. pass. praes. incĭpere incĭpī perf. incēpisse

Participia praes. incĭpiēns, -entis perf. inceptus, -a, -um fut. inceptūrus, -a, -um

Gerundia et supina subst. incĭpiendum, -ī adiect. incĭpiendus, -a, -um supina inceptum, inceptū

Usus

• cum infinitivo: incipit reddere. (Augustinus)

Translationes

Anglice

begin , start

Francogallice

commencer

Germanice

beginnen , anfangen