Discretiva

  inducendi dictio est in variis linguis:

Formae affines +/-

Latine +/-

Proprietates grammaticales +/-

Forma Persona Tempus Vox Modus­ Casu Verbum
indūcendī
activa gerundium­ genitivo indūcō (indūcere)
Forma Modus flexurae originis
indūcendī casus genitivus singularis · genus masculinum gerundivi indūcendus
indūcendī casus genitivus singularis · genus neutrum gerundivi indūcendus
indūcendī casus nominativus pluralis · genus masculinum gerundivi indūcendus
indūcendī casus vocativus pluralis · genus masculinum gerundivi indūcendus

Appellatio +/-

 API: /induːˈkendiː/(classice)
Syllabificatio phonetica: in·dū·cen·dī — morphologica: in-duc-end-i

Loci +/-

M. Tullius Cicero
-106…-43
antiq. class. I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas Romana

class.

  • Inducendi senatus consulti maturitas nondum est, quod neque sunt qui querantur et multi partim malevolentia, partim opinione aequitatis delectantur. —Epistolae ad Atticum Ciceronis [1][2]

Fontes

  1. 1.0 1.1 Marcus Tullius Cicero - Epistolae ad Atticum. (The Latin Library): Liber primus. Ep. 20 [4] — inducendi
  2. 2.0 2.1 Vicicitatio: inducendi.