inducendi
Discretiva
inducendi dictio est in variis linguis: |
Formae affines
+/-Proprietates grammaticales
+/-Forma | Persona | Tempus | Vox | Modus | Casu | Verbum |
---|---|---|---|---|---|---|
indūcendī | —
|
—
|
activa | gerundium | genitivo | indūcō (indūcere) |
Forma | Modus flexurae | originis |
---|---|---|
indūcendī | casus genitivus singularis · genus masculinum | gerundivi indūcendus |
indūcendī | casus genitivus singularis · genus neutrum | gerundivi indūcendus |
indūcendī | casus nominativus pluralis · genus masculinum | gerundivi indūcendus |
indūcendī | casus vocativus pluralis · genus masculinum | gerundivi indūcendus |
Appellatio pronuntiatusque
+/-API: /induːˈkendiː/ (classice) - Syllabificatio phonetica: in·dū·cen·dī — morphologica: in-duc-end-i
Loci
+/-M. Tullius Cicero -106…-43 |
||||||||||||||||||||||
antiq. | class. | I | II | III | IV | V | VI | VII | VIII | IX | X | XI | XII | XIII | XIV | XV | XVI | XVII | XVIII | XIX | XX | XXI |
Latinitas Romana
Fontes
- ↑ 1.0 1.1 Marcus Tullius Cicero - Epistolae ad Atticum. (The Latin Library): Liber primus. Ep. 20 [4] — inducendi
- ↑ 2.0 2.1 Vicicitatio: inducendi.