inducendos
Discretiva
inducendos dictio est in variis linguis: |
Formae affines
+/-Proprietates grammaticales
+/-Forma | Modus flexurae | originis |
---|---|---|
indūcendōs | casus accusativus pluralis · genus masculinum | gerundivi indūcendus |
Appellatio pronuntiatusque
+/-API: /induːˈkendoːs/ (classice) - Syllabificatio phonetica: in·dū·cen·dōs — morphologica: in-ducend-os
Loci
+/-Vitruvius ca. -30/-22 | ||||||||||||||||||||||
antiq. | class. | I | II | III | IV | V | VI | VII | VIII | IX | X | XI | XII | XIII | XIV | XV | XVI | XVII | XVIII | XIX | XX | XXI |
Latinitas Romana
Fontes
- ↑ 1.0 1.1 De architectura libri decem Vitruvii, (F. Krohn, Lipsiae 1912). Bibliotheca Augustana. Liber septimus, 9. [2] — inducendos
- ↑ 2.0 2.1 Vicicitatio: inducendos.