Discretiva

  instruamus dictio est in variis linguis:

Formae affines

+/-

Proprietates grammaticales

+/-
Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
īnstruāmus prima pluralis praesens activa coniunctivus īnstruō (īnstruere)

Appellatio pronuntiatusque

+/-
 API: /iːnstruˈaːmus/(classice)
Syllabificatio phonetica: īn·stru·ā·mus — morphologica: in-stru-amus