instruo

Latine

Appellatio pronuntiatusque

API: /ˈiːnstruoː/

(classice)

Syllabificatio phonetica: īns·tru·ō — morphologica: in-stru-o

Notatio

← in + struō

Verbum transitivum

īnstru|ō, -ere, īnstrūxī, īnstrūctum

1. In aliquo loco struere.
2. Aedificare, construere.
3. Docere, erudire.

Coniugatio

Verbum finitum

­

Thema	Vox activa
īnstru-	Tempus praesens			imperfectum		futurum
Persona	indicativ.	coniunct.	imperat.	indicativ.	coniunct.	indicativ.	imperat.
I. sing.	īnstruō	īnstruam		īnstruēbam	īnstruerem	īnstruam
II. sing.	īnstruis	īnstruās	īnstrue!	īnstruēbās	īnstruerēs	īnstruēs	īnstruitō!
III. sing.	īnstruit	īnstruat		īnstruēbat	īnstrueret	īnstruet	īnstruitō!
I. plur.	īnstruimus	īnstruāmus		īnstruēbāmus	īnstruerēmus	īnstruēmus
II. plur.	īnstruitis	īnstruātis	īnstruite!	īnstruēbātis	īnstruerētis	īnstruētis	īnstruitōte!
III. plur.	īnstruunt	īnstruant		īnstruēbant	īnstruerent	īnstruent	īnstruuntō!
Thema	Vox passiva
īnstru-	Tempus praesens			imperfectum		futurum
Persona	indicativ.	coniunct.	imperat.	indicativ.	coniunct.	indicativ.	imperat.
I. sing.	īnstruor	īnstruar		īnstruēbar	īnstruerer	īnstruar
II. sing.	īnstrueris	īnstruāris	īnstruere!	īnstruēbāris	īnstruerēris	īnstruēris	īnstruitor!
III. sing.	īnstruitur	īnstruātur		īnstruēbātur	īnstruerētur	īnstruētur	īnstruitor!
I. plur.	īnstruimur	īnstruāmur		īnstruēbāmur	īnstruerēmur	īnstruēmur
II. plur.	īnstruiminī	īnstruāminī	īnstruiminī!	īnstruēbāminī	īnstruerēminī	īnstruēminī	—
III. plur.	īnstruuntur	īnstruantur		īnstruēbantur	īnstruerentur	īnstruentur	īnstruuntor!

Thema	Vox activa
īnstrūx-	Tempus perfectum		plusquam perfectum		futurum exactum
Persona	indicativ.	coniunct.	indicativ.	coniunct.
I. sing.	īnstrūxī	īnstrūxerim	īnstrūxeram	īnstrūxissem	īnstrūxerō
II. sing.	īnstrūxistī	īnstrūxeris	īnstrūxerās	īnstrūxissēs	īnstrūxeris
III. sing.	īnstrūxit	īnstrūxerit	īnstrūxerat	īnstrūxisset	īnstrūxerit
I. plur.	īnstrūximus	īnstrūxerimus	īnstrūxerāmus	īnstrūxissēmus	īnstrūxerimus
II. plur.	īnstrūxistis	īnstrūxeritis	īnstrūxerātis	īnstrūxissētis	īnstrūxeritis
III. plur.	īnstrūxērunt	īnstrūxerint	īnstrūxerant	īnstrūxissent	īnstrūxerint

Verbum infinitum

Modus	infinitivus			participium
Tempus	praesens	perfectum	futurum	praesens	perfectum	futurum
Vox activa	īnstruere	īnstrūxisse	īnstrūctūrum, -am, -um esse	īnstruēns		īnstrūctūrus, -a, -um­
Vox passiva	īnstruī	īnstrūctum, -am, -um esse	īnstrūctum īrī		īnstrūctus, -a, -um
Gerundium		Gerundivum			Supinum
īnstruendī		īnstruendus, -a, -um			īnstrūctum	īnstrūctū

Dictiones collatae

• struō, struere

Composita

• astruō, astruere, (adstruō)
• cirumstruō, circumstruere
• cōnstruō, cōnstruere
• exstruō, exstruere
• interstruō, interstruere
• obstruō, obstruere
• perstruō, perstruere
• praestruō, praestruere
• restruō, restruere
• substruō, substruere
• superstruō, superstruere

Dictiones derivatae

• īnstrūctē (adverbium)
• īnstrūctiō
• īnstrūctor
• īnstrūctūra
• īnstrūctus, īnstrūctūs
• īnstrūmentum

Translationes

In aliquo loco struere	dilatare ▼

In aliquo loco struere	collabi ▲

Anglice: inset (en), build in, into (en) Germanice: einfügen (de), hineinbauen (de) Hispanice: proveer (es)

Aedificare, construere	dilatare ▼

Aedificare, construere	collabi ▲

Anglice: construct (en), erect (en) Germanice: aufbauen (de), errichten (de)

Docere, erudire	dilatare ▼

Docere, erudire	collabi ▲

Anglice: teach (en), instruct (en) Esperantice: instrui (eo) Germanice: unterrichten (de), unterweisen (de), instruieren (de)