instruxit

Discretiva

instruxit dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
īnstrūxit	tertia singularis	perfectum	activa	indicativus	īnstruō (īnstruere)

Appellatio pronuntiatusque

API: /iːnsˈtruːksit/

(classice)

Syllabificatio phonetica: īn·strū·xit — morphologica: in-strux-it