instruxero

Discretiva

instruxero dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
īnstrūxerō	prima singularis	futurum exactum	activa	indicativus	īnstruō (īnstruere)

Appellatio pronuntiatusque

API: /iːnsˈtruːkseroː/

(classice)

Syllabificatio phonetica: īn·strū·xe·rō — morphologica: in-strux-ero