Discretiva

  instruite dictio est in variis linguis:

Formae affines

+/-

īnstruite

+/-
Proprietates grammaticales
+/-
Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
īnstruite secunda pluralis praesens activa imperativus īnstruō (īnstruere)
Appellatio pronuntiatusque
+/-
 API: /iːnsˈtruite/(classice)
Syllabificatio phonetica: īn·stru·i·te — morphologica: in-stru-ite

instruite

+/-
Proprietates grammaticales
+/-
Forma Modus flexurae originis
instruite forma singularis · genus femininum adiectivi instruit
Appellatio pronuntiatusque
+/-
 API: [ɛ̃sˈtʁɥit]
Syllabificatio phonetica: ins·truite — morphologica: in-struit-e