Discretiva

  instruit dictio est in variis linguis:

Formae affines +/-

Latine +/-

īnstruit +/-

Proprietates grammaticales +/-
Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
īnstruit tertia singularis praesens activa indicativus īnstruō (īnstruere)
Appellatio pronuntiatusque +/-
 API: /ˈiːnstruit/(classice)
Syllabificatio phonetica: īn·stru·it — morphologica: in-stru-it

Dacoromane +/-

instruit +/-

Proprietates grammaticales +/-
Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
instruit
perfectum
participium instrui
Appellatio pronuntiatusque +/-
 API: /instruˈit/
Syllabificatio phonetica: in·stru·it — morphologica: in-stru-it

Francogallice +/-

instruit +/-

Proprietates grammaticales +/-
Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
instruit tertia singularis praesens activa indicativus instruir
instruit tertia singularis perfectum activa indicativus instruir
Appellatio pronuntiatusque +/-
 API: [ɛ̃sˈtʁɥi]
Syllabificatio phonetica: ins·truit — morphologica: in-stru-it