instruxerim

Discretiva

instruxerim dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
īnstrūxerim	prima singularis	perfectum	activa	coniunctivus	īnstruō (īnstruere)

Appellatio pronuntiatusque

API: /iːnsˈtruːkserim/

(classice)

Syllabificatio phonetica: īn·strū·xe·rim — morphologica: in-strux-erim