exstruo

Latine

Appellatio pronuntiatusque

API: /ˈeksstruoː/

(classice)

Syllabificatio phonetica: ex·stru·ō — morphologica: ex-stru-o

Formae aliae

• extruō

Notatio

← ex + struo

Verbum transitivum

exstrŭ|ō, -ĕre, exstrūxī, exstrūctum

1. Struere, aedificere.

Coniugatio

Verbum finitum

­

Thema	Vox activa
exstru-	Tempus praesens			imperfectum		futurum
Persona	indicativ.	coniunct.	imperat.	indicativ.	coniunct.	indicativ.	imperat.
I. sing.	exstruō	exstruam		exstruēbam	exstruerem	exstruam
II. sing.	exstruis	exstruās	exstrue!	exstruēbās	exstruerēs	exstruēs	exstruitō!
III. sing.	exstruit	exstruat		exstruēbat	exstrueret	exstruet	exstruitō!
I. plur.	exstruimus	exstruāmus		exstruēbāmus	exstruerēmus	exstruēmus
II. plur.	exstruitis	exstruātis	exstruite!	exstruēbātis	exstruerētis	exstruētis	exstruitōte!
III. plur.	exstruunt	exstruant		exstruēbant	exstruerent	exstruent	exstruuntō!
Thema	Vox passiva
exstru-	Tempus praesens			imperfectum		futurum
Persona	indicativ.	coniunct.	imperat.	indicativ.	coniunct.	indicativ.	imperat.
I. sing.	exstruor	exstruar		exstruēbar	exstruerer	exstruar
II. sing.	exstrueris	exstruāris	exstruere!	exstruēbāris	exstruerēris	exstruēris	exstruitor!
III. sing.	exstruitur	exstruātur		exstruēbātur	exstruerētur	exstruētur	exstruitor!
I. plur.	exstruimur	exstruāmur		exstruēbāmur	exstruerēmur	exstruēmur
II. plur.	exstruiminī	exstruāminī	exstruiminī!	exstruēbāminī	exstruerēminī	exstruēminī	—
III. plur.	exstruuntur	exstruantur		exstruēbantur	exstruerentur	exstruentur	exstruuntor!

Thema	Vox activa
exstrūx-	Tempus perfectum		plusquam perfectum		futurum exactum
Persona	indicativ.	coniunct.	indicativ.	coniunct.
I. sing.	exstrūxī	exstrūxerim	exstrūxeram	exstrūxissem	exstrūxerō
II. sing.	exstrūxistī	exstrūxeris	exstrūxerās	exstrūxissēs	exstrūxeris
III. sing.	exstrūxit	exstrūxerit	exstrūxerat	exstrūxisset	exstrūxerit
I. plur.	exstrūximus	exstrūxerimus	exstrūxerāmus	exstrūxissēmus	exstrūxerimus
II. plur.	exstrūxistis	exstrūxeritis	exstrūxerātis	exstrūxissētis	exstrūxeritis
III. plur.	exstrūxērunt	exstrūxerint	exstrūxerant	exstrūxissent	exstrūxerint

Verbum infinitum

Modus	infinitivus			participium
Tempus	praesens	perfectum	futurum	praesens	perfectum	futurum
Vox activa	exstruere	exstrūxisse	exstrūctūrum, -am, -um esse	exstruēns		exstrūctūrus, -a, -um­
Vox passiva	exstruī	exstrūctum, -am, -um esse	exstrūctum īrī		exstrūctus, -a, -um
Gerundium		Gerundivum			Supinum
exstruendī		exstruendus, -a, -um			exstrūctum	exstrūctū

Dictiones collatae

• struō, struere

Composita

• astruō, astruere, (adstruō)
• cirumstruō, circumstruere
• dēstruō, dēstruere
• construō, construere
• īnstruō, īnstruere
• interstruō, interstruere
• obstruō, obstruere
• perstruō, perstruere
• praestruō, praestruere
• restruō, restruere
• substruō, substruere
• superstruō, superstruere