Latine +/-

Appellatio +/-

 API: /ˈrestruoː/(classice)
Syllabificatio phonetica: res·tru·ō — morphologica: re-stru-o

Notatio +/-

re- + struō

Verbum transitivum +/-

restru|ō, -ere, restrūxī, restrūctum

  1. Dēnuō struere, iterum exstruere.
    statuas restruere
  2. (Fig.) restituere.
    fidem restruere

Coniugatio +/-

Verbum finitum

­
Thema Vox activa
restru- Tempus praesens imperfectum futurum
Persona indicativ. coniunct. imperat. indicativ. coniunct. indicativ. imperat.
I. sing. restruō restruam   restruēbam restruerem restruam  
II. sing. restruis restruās restrue! restruēbās restruerēs restruēs restruitō!
III. sing. restruit restruat   restruēbat restrueret restruet restruitō!
I. plur. restruimus restruāmus   restruēbāmus restruerēmus restruēmus  
II. plur. restruitis restruātis restruite! restruēbātis restruerētis restruētis restruitōte!
III. plur. restruunt restruant   restruēbant restruerent restruent restruuntō!
Thema Vox passiva
restru- Tempus praesens imperfectum futurum
Persona indicativ. coniunct. imperat. indicativ. coniunct. indicativ. imperat.
I. sing. restruor restruar   restruēbar restruerer restruar  
II. sing. restrueris restruāris restruere! restruēbāris restruerēris restruēris restruitor!
III. sing. restruitur restruātur   restruēbātur restruerētur restruētur restruitor!
I. plur. restruimur restruāmur   restruēbāmur restruerēmur restruēmur  
II. plur. restruiminī restruāminī restruiminī! restruēbāminī restruerēminī restruēminī
III. plur. restruuntur restruantur   restruēbantur restruerentur restruentur restruuntor!
Thema Vox activa
restrūx- Tempus perfectum plusquam perfectum futurum
exactum
Persona indicativ. coniunct. indicativ. coniunct.
I. sing. restrūxī restrūxerim restrūxeram restrūxissem restrūxerō
II. sing. restrūxistī restrūxeris restrūxerās restrūxissēs restrūxeris
III. sing. restrūxit restrūxerit restrūxerat restrūxisset restrūxerit
I. plur. restrūximus restrūxerimus restrūxerāmus restrūxissēmus restrūxerimus
II. plur. restrūxistis restrūxeritis restrūxerātis restrūxissētis restrūxeritis
III. plur. restrūxērunt restrūxerint restrūxerant restrūxissent restrūxerint

Verbum infinitum

Modus infinitivus participium
Tempus praesens perfectum futurum praesens perfectum futurum
Vox
activa
restruere restrūxisse restrūctūrum,
-am, -um esse
restruēns   restrūctūrus,
-a, -um­
Vox
passiva
restruī restrūctum,
-am, -um esse
restrūctum īrī   restrūctus,
-a, -um
 

Gerundium Gerundivum Supinum
restruendī restruendus, -a, -um restrūctum restrūctū

Dictiones collatae +/-

Translationes +/-