instrueres

Discretiva

instrueres dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
īnstruerēs	secunda singularis	imperfectum	activa	coniunctivus	īnstruō (īnstruere)

Appellatio pronuntiatusque

API: /iːnˈstruereːs/

(classice)

Syllabificatio phonetica: īn·stru·e·rēs — morphologica: in-stru-eres