Discretiva

  instruxisti dictio est in variis linguis:

Formae affines +/-

Latine +/-

Proprietates grammaticales +/-

Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
īnstrūxistī secunda singularis perfectum activa indicativus īnstruō (īnstruere)

Appellatio pronuntiatusque +/-

 API: /iːnstruːkˈsistiː/(classice)
Syllabificatio phonetica: īn·strū·xis·tī — morphologica: in-strux-isti