Discretiva

  instruis dictio est in variis linguis:

Formae affines +/-

Latine +/-

īnstruis +/-

Proprietates grammaticales +/-
Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
īnstruis secunda singularis praesens activa indicativus īnstruō (īnstruere)
Appellatio pronuntiatusque +/-
 API: /ˈiːnstruis/(classice)
Syllabificatio phonetica: īn·stru·is — morphologica: in-stru-is

Francogallice +/-

instruis +/-

Proprietates grammaticales +/-
Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
instruis prima singularis praesens activa indicativus instruir
instruis secunda singularis praesens activa indicativus instruir
instruis secunda singularis praesens activa imperativus instruir
Appellatio pronuntiatusque +/-
 API: [ɛ̃sˈtʁɥi]
Syllabificatio phonetica: ins·truis — morphologica: in-stru-is