instruxistis

Discretiva

instruxistis dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
īnstrūxistis	secunda pluralis	perfectum	activa	indicativus	īnstruō (īnstruere)

Appellatio pronuntiatusque

API: /iːnstruːkˈsistis/

(classice)

Syllabificatio phonetica: īn·strū·xis·tis — morphologica: in-strux-istis