instruas

Discretiva

instruas dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
īnstruās	secunda singularis	praesens	activa	coniunctivus	īnstruō (īnstruere)

Appellatio pronuntiatusque

API: /ˈiːnstruaːs/

(classice)

Syllabificatio phonetica: īn·stru·ās — morphologica: in-stru-as