instruerem

Discretiva

instruerem dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
īnstruerem	prima singularis	imperfectum	activa	coniunctivus	īnstruō (īnstruere)

Appellatio pronuntiatusque

API: /iːnˈstruerem/

(classice)

Syllabificatio phonetica: īn·stru·e·rem — morphologica: in-stru-erem