instruebam

Discretiva

instruebam dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
īnstruēbam	prima singularis	imperfectum	activa	indicativus	īnstruō (īnstruere)

Appellatio pronuntiatusque

API: /iːnstruˈeːbam/

(classice)

Syllabificatio phonetica: īn·stru·ē·bam — morphologica: in-stru-ebam