Discretiva

  instrue dictio est in variis linguis:

Formae affines +/-

Latine +/-

Proprietates grammaticales +/-

Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
īnstrue secunda singularis praesens activa imperativus īnstruō (īnstruere)

Appellatio pronuntiatusque +/-

 API: /ˈiːnstrue/(classice)
Syllabificatio phonetica: īn·stru·e — morphologica: in-stru-e