instruitis

Discretiva

instruitis dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
īnstruitis	secunda pluralis	praesens	activa	indicativus	īnstruō (īnstruere)

Appellatio pronuntiatusque

API: /iːnsˈtruitis/

(classice)

Syllabificatio phonetica: īn·stru·i·tis — morphologica: in-stru-itis