instruatis

Discretiva

instruatis dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
īnstruātis	secunda pluralis	praesens	activa	coniunctivus	īnstruō (īnstruere)

Appellatio pronuntiatusque

API: /iːnstruˈaːtis/

(classice)

Syllabificatio phonetica: īn·stru·ā·tis — morphologica: in-stru-atis