instrueretis

Discretiva

instrueretis dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
īnstruerētis	secunda pluralis	imperfectum	activa	coniunctivus	īnstruō (īnstruere)

Appellatio pronuntiatusque

API: /iːnstrueˈreːtis/

(classice)

Syllabificatio phonetica: īn·stru·e·rē·tis — morphologica: in-stru-eretis