insula

LatineRecensere

īnsula in marī Adriāticō

AppellatioRecensere

īnsula

API: /ˈiːn.su.la/

(classice)

Syllabificatio phonetica: īn·su·la — morphologica: insul-a

Nomen substantivumRecensere

īnsŭl|a, -ae fem.

√ Portio terrae, minus quam continens, aqua cinctum.
(Translate) aedificium ubi multae diaetae seu domicilia sunt.

DeclinatioRecensere

f.	sing.	plur.
nom.	īnsula	īnsulae	I
gen.	īnsulae	īnsulārum	II
dat.	īnsulae	īnsulīs	III
acc.	īnsulam	īnsulās	IV
abl.	īnsulā	īnsulīs	VI
voc.	īnsula	īnsulae	V

Dictiones derivataeRecensere

TranslationesRecensere

Portio terrae aqua cinctum	dilatare ▼

Portio terrae aqua cinctum	collabi ▲

Aedificium	dilatare ▼

Aedificium	collabi ▲

Anglice: tenement (en), apartment building (en)
Germanice: Mietshaus (de) n, Mietskaserne (de) f, Wohnblock (de) m

Vide etiamRecensere

Index Victionarii nominum insularum

Discretiva

insula dictio est in variis linguis:

Anglice: insula
Esperantice: insula

Dictiones similesRecensere

Dacoromane: insulă
Lusitane: ínsula

Formae affinesRecensere

LatineRecensere

īnsulaRecensere

Proprietates grammaticalesRecensere

Forma	Modus flexurae	originis
īnsula	casus nominativus singularis	substantivi īnsula
īnsula	casus vocativus singularis	substantivi īnsula

AppellatioRecensere

īnsula

API: /ˈiːnsula/

(classice)

Syllabificatio phonetica: īn·su·la — morphologica: insul-a

īnsulāRecensere

Proprietates grammaticalesRecensere

Forma	Modus flexurae	originis
īnsulā	casus ablativus singularis	substantivi lībra

AppellatioRecensere

īnsulā

API: /ˈiːnsulaː/

(classice)

Syllabificatio phonetica: īn·su·lā — morphologica: insul-a

DacoromaneRecensere

insulaRecensere

Proprietates grammaticalesRecensere

Forma	Modus flexurae	originis
insula	casus nominativus/accusativus singularis articulatus	substantivi insulă

AppellatioRecensere

API: /ˈinsula/

Syllabificatio phonetica: in·su·la·bra — morphologica: insul-a