Discretiva

  inveniendam dictio est in variis linguis:

Formae affines

+/-

Proprietates grammaticales

+/-
Forma Modus flexurae originis
inveniendam casus accusativus singularis · genus femininum gerundivi inveniendus

Appellatio pronuntiatusque

+/-
 API: /inweniˈendam/(classice)
Syllabificatio phonetica: in·ve·ni·en·dam — morphologica: in-veni-end-am

Loci

+/-
M. Tullius Cicero
-106…-43
Lucius Annaeus Seneca -3/+65
antiq. class.class. I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas Romana

+/-

class.

  • E quo sensibus etiam fidem tribuebat, quod ut supra dixi comprehensio facta sensibus et vera esse illi et fidelis videbatur, non quod omnia quae essent in re comprehenderet, sed quia nihil quod cadere in eam posset relinqueret, quodque natura quasi normam scientiae et principium sui dedisset unde postea notiones rerum in animis imprimerentur; e quibus non principia solum sed latiores quaedam ad rationem inveniendam viae reperiuntur. —Academica Ciceronis [1][2]

class.

  • Habemus interdum compositum animum, sed residem et inexercitatum ad inveniendam officiorum viam, quam admonitio demonstrat. —Ad Lucilium epistulae morales Senecae [3][2]

Fontes

  1. 1.0 1.1 Marcus Tullius Cicero - Academici libri quattuor. (Bibliotheca Augustana): Liber primus. 11 [42] — inveniendam
  2. 2.0 2.1 2.2 Vicicitatio: inveniendam.
  3. 3.0 3.1 Lucius Annaeus Seneca - Ad Lucilium epistulae morales. (Universitas Turicensis):  Tomus / Liber 15. 94, versus [32] — inveniendam