inveniendam
Discretiva
inveniendam dictio est in variis linguis: |
Formae affines
+/-Proprietates grammaticales
+/-Forma | Modus flexurae | originis |
---|---|---|
inveniendam | casus accusativus singularis · genus femininum | gerundivi inveniendus |
Appellatio pronuntiatusque
+/-API: /inweniˈendam/ (classice) - Syllabificatio phonetica: in·ve·ni·en·dam — morphologica: in-veni-end-am
Loci
+/-M. Tullius Cicero -106…-43 | Lucius Annaeus Seneca -3/+65 | ||||||||||||||||||||||
antiq. | class. | class. | I | II | III | IV | V | VI | VII | VIII | IX | X | XI | XII | XIII | XIV | XV | XVI | XVII | XVIII | XIX | XX | XXI |
Latinitas Romana
+/-
- E quo sensibus etiam fidem tribuebat, quod ut supra dixi comprehensio facta sensibus et vera esse illi et fidelis videbatur, non quod omnia quae essent in re comprehenderet, sed quia nihil quod cadere in eam posset relinqueret, quodque natura quasi normam scientiae et principium sui dedisset unde postea notiones rerum in animis imprimerentur; e quibus non principia solum sed latiores quaedam ad rationem inveniendam viae reperiuntur. —Academica Ciceronis [1][2]
Fontes
- ↑ 1.0 1.1 Marcus Tullius Cicero - Academici libri quattuor. (Bibliotheca Augustana): Liber primus. 11 [42] — inveniendam
- ↑ 2.0 2.1 2.2 Vicicitatio: inveniendam.
- ↑ 3.0 3.1 Lucius Annaeus Seneca - Ad Lucilium epistulae morales. (Universitas Turicensis): Tomus / Liber 15. 94, versus [32] — inveniendam