Latine +/-

Appellatio +/-

 API: /inweniˈendus/(classice)
Syllabificatio phonetica: in·ve·ni·en·dus — morphologica: in-veni-end-us

Notatio +/-

Latine: inveniō (invenīre)

Gerundivum +/-

Forma Persona Tempus Vox Modus­ Casu Verbum
inveniendus
passiva gerundivum­ nominativo inveniō (invenīre)

Declinatio +/-

positivus singularis positivus pluralis
 cas. masc. fem. neut.  cas. masc. fem. neut.
nom. inveniendus invenienda inveniendum nom. inveniendī inveniendae invenienda
gen. inveniendī inveniendae inveniendī gen. inveniendōrum inveniendārum inveniendōrum
dat. inveniendō inveniendae inveniendō dat. inveniendīs inveniendīs inveniendīs
acc. inveniendum inveniendam inveniendum acc. inveniendōs inveniendās invenienda
abl. inveniendō inveniendā inveniendō abl. inveniendīs inveniendīs inveniendīs
voc. inveniende invenienda inveniendum voc. inveniendī inveniendae invenienda

Loci +/-

P. Ovidius Naso -42…+18
antiq. class. I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas Romana +/-

class.

  • non satis una tenet ceratas ancora puppes,
nec satis est liquidis unicus hamus aquis:
qui sibi iam pridem solacia bina paravit,
iam pridem summa victor in arce fuit.
at tibi, qui fueris dominae male creditus uni,
nunc saltem novus est inveniendus amor.
Pasiphaës Minos in Procride perdidit ignes:
cessit ab Idaea coniuge victa prior. —Remedia amoris Ovidii Nasonis [1][2]

Fontes

  1. 1.0 1.1 Publius Ovidius Naso - Remedia amoris. (Bibliotheca Augustana): versus 452 — inveniendus
  2. 2.0 2.1 Vicicitatio: inveniendus.