Discretiva

  inveniendarum dictio est in variis linguis:

Formae affines

+/-

Proprietates grammaticales

+/-
Forma Modus flexurae originis
inveniendārum casus genitivus pluralis · genus femininum gerundivi inveniendus

Appellatio pronuntiatusque

+/-
 API: /inwenienˈdaːrum/(classice)
Syllabificatio phonetica: in·ve·ni·en·dā·rum — morphologica: in-veni-end-arum

Loci

+/-
Iordanus Brunus Nolanus
1548-1600
antiq. class. I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas nova

+/-

saec. XVI.

  • Sin minus, circinus usque adeo aperiatur, videaturque num, ubi secundi tres partes intercipiant, primi veniant ad unam vel duas partes intercipiendas, vel (ut ampliorem numerum adducam) si secundis decem et septem partes intercipientibus primi intercipiant duodecim, communis mensura vel haec duodecima vel illa decimaseptima habeatur; atque ita semper toties extensio varietur, quoties vel ad exactum opus variasse sufficiat, vel eo deventum fuerit ut opus inveniendarum fractionum superius declaratum conducere tibi videatur. —Mordentius et de Mordentii circino Iordani Bruni [1][2]

Fontes

  1. 1.0 1.1 Iordanus Brunus Nolanus (Italice: Giordano Bruno) - Mordentius et de Mordentii circino. (Universitas Turicensis):  — inveniendarum
  2. 2.0 2.1 Vicicitatio: inveniendarum.