Discretiva

  inveniendos dictio est in variis linguis:

Formae affines

+/-

Proprietates grammaticales

+/-
Forma Modus flexurae originis
inveniendōs casus accusativus pluralis · genus masculinum gerundivi inveniendus

Appellatio pronuntiatusque

+/-
 API: /inweniˈendoːs/(classice)
Syllabificatio phonetica: in·ve·ni·en·dōs — morphologica: in-veni-end-os

Loci

+/-
Aurelius Augustinus Hipponensis
354-430
antiq. class. I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas postclassica

+/-

saec. IV.

  • Aut enim licebit utrumque pari ratione defendere, ut ideo haec non esse dicantur iniusta, quia ea facta sunt intentione qua deprehenderentur iniusti: aut si sana doctrina nec propter inveniendos haereticos vult nos cum feminis impudicis saltem corpore, non mente, misceri, profecto nec propter inveniendos haereticos vult a nobis saltem voce, non mente, aut immundam haeresim praedicari, aut castam catholicam blasphemari. —Contra mendacium Augustini [1][2]

Fontes

  1. 1.0 1.1 Aurelius Augustinus Hipponensis, Contra mendacium. (Universitas Turicensis): . Caput VII — inveniendos
  2. 2.0 2.1 Vicicitatio: inveniendos.