Solum latinissimi Linguae multae
ab hac subpagina tractatur.
Vide etiam s.v.
Latinissimi.

Discretiva

  latinissimi dictio est in variis linguis:

Formae affines

+/-

Proprietates grammaticales

+/-
Forma Modus flexurae originis
latīnissimī casus genitivus singularis · genus masculinum adiectivi latīnissimus (latīnus superlativus)
latīnissimī casus genitivus singularis · genus neutrum adiectivi latīnissimus (latīnus superlativus)
latīnissimī casus nominativus pluralis · genus masculinum adiectivi latīnissimus (latīnus superlativus)
latīnissimī casus vocativus pluralis · genus masculinum adiectivi latīnissimus (latīnus superlativus)

Appellatio pronuntiatusque

+/-
 API: /latiːˈnis.simiː/(classice)
Syllabificatio phonetica: la·tī·nis·si·mī — morphologica: latin-issim-i

Formae aliae

+/-

Usus

+/-
Latinitas nova

saec. XVI. - saec. XVII.

  • Extat et ibidem exemplar longe optimum Columellae ante annos octingentos scriptum, ut volunt, qui viderunt: nam mihi aliquoties eius libri tam venerandi aspectum petenti responsum est, Monachum nescio quem eo nunc uti, ac auctoris latinissimi editionem scilicet adornare. —Sylloge epistolarum a viris illustribus scriptarum Iusti Lipsii (1547-1606). Tomus 3, Iohannis Frederici Gronovii et Nicolai Heinsii epistulae. Mutuae. Epistola CXXX. Nic. Heinsius i. Fr. Gronovio. Daventriam.