linguatus
|
Haec dictio adhuc stipula est. Amplificando eam adiuvabis Victionarium meliorari. |
Notatio
+/-- ← lingua
Nomen adiectivum
+/-linguāt|us, -a, -um
- Cui lingua est; eloquens.
Declinatio
+/-| singularis | pluralis | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| cas. | masc. | fem. | neut. | cas. | masc. | fem. | neut. |
| nom. | linguātus | linguāta | linguātum | nom. | linguātī | linguātae | linguāta |
| gen. | linguātī | linguātae | linguātī | gen. | linguātōrum | linguātārum | linguātōrum |
| dat. | linguātō | linguātae | linguātō | dat. | linguātīs | linguātīs | linguātīs |
| acc. | linguātum | linguātam | linguātum | acc. | linguātōs | linguātās | linguāta |
| abl. | linguātō | linguātā | linguātō | abl. | linguātīs | linguātīs | linguātīs |
| voc. | linguāte | linguāta | linguātum | voc. | linguātī | linguātae | linguāta |