Appellatio pronuntiatusque

+/-
 API: /ˈluːdus/(classice)
Syllabificatio phonetica: lū·dus — morphologica: lud-us

Notatio

+/-
Latine: lūdō

Nomen substantivum

+/-

lūd|us, -ī masc.

  1. Exercitatio quaevis animi vel corporis recreandi causa suscepta. [1]

Declinatio

+/-
m. sing. plur.
nom. lūdus lūdī I
gen. lūdī lūdōrum II
dat. lūdō lūdīs III
acc. lūdum lūdōs IV
abl. lūdō lūdīs VI
voc. lūde lūdī V

Usus

+/-
  • ludi circenses
  • ludus campestris
  • ludus militaris
  • sphaerae ludus

Dictiones derivatae

+/-

Translationes

+/-

Fontes

  1. Aegidius [Egidio] Forcellini, Lexicon Totius Latinitatis (Editio Quarta: Bononiae, Patavii) Tom. III, p. 123 — “LŪDUS, i, m. 2.”