Discretiva

  lusit dictio est in variis linguis:

Formae affines

+/-

Proprietates grammaticales

+/-
Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
lūsit tertia singularis perfectum activa indicativus lūdō (lūdere)

Appellatio pronuntiatusque

+/-
 API: /ˈluːsit/(classice)
Syllabificatio phonetica: lū·sit — morphologica: lus-it