lusum
Discretiva
|
lusum dictio est in variis linguis: |
Formae affines
+/-Proprietates grammaticales
+/-| Forma | Persona | Tempus | Vox | Modus | Casu | Verbum |
|---|---|---|---|---|---|---|
| lūsum | —
|
—
|
—
|
supinum | accusativo | lūdō (lūdere) |
| Forma | Modus flexurae | originis |
|---|---|---|
| lūsum | casus accusativus singularis · genus masculinum | participii lūsus |
| lūsum | casus nominativus singularis · genus neutrum | participii lūsus |
| lūsum | casus accusativus singularis · genus neutrum | participii lūsus |
| lūsum | casus vocativus singularis · genus neutrum | participii lūsus |
| lūsum | casus accusativus singularis | substantivi lūsus |
Appellatio pronuntiatusque
+/-
API: /ˈluːsum/ (classice) - Syllabificatio phonetica: lū·sum — morphologica: lus-um
