monite

Discretiva

monite dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Modus flexurae	originis
monite	casus vocativus singularis · genus masculinum	participii monitus

Appellatio pronuntiatusque

API: /ˈmonite/

(classice)

Syllabificatio phonetica: mo·ni·te — morphologica: monit-e