Discretiva

  monite dictio est in variis linguis:

Formae affines +/-

Latine +/-

Proprietates grammaticales +/-

Forma Modus flexurae originis
monite casus vocativus singularis · genus masculinum participii monitus

Appellatio pronuntiatusque +/-

 API: /ˈmonite/(classice)
Syllabificatio phonetica: mo·ni·te — morphologica: monit-e