muniendam
Discretiva
muniendam dictio est in variis linguis: |
Formae affines
+/-Proprietates grammaticales
+/-Forma | Modus flexurae | originis |
---|---|---|
mūniendam | casus accusativus singularis · genus femininum | gerundivi mūniendus |
Appellatio pronuntiatusque
+/-API: /muːniˈen.dam/ (classice) - Syllabificatio phonetica: mū·ni·en·dam — morphologica: mun-iend-am
Loci
+/-Titus Livius -58...+17 |
Sextus Iulius Frontinus ca. 40-103 |
Apuleius ca. 125-170 |
Demetrius Cantemir 1674-1723 |
|||||||||||||||||||
antiq. | class. | I | II | III | IV | V | VI | VII | VIII | IX | X | XI | XII | XIII | XIV | XV | XVI | XVII | XVIII | XIX | XX | XXI |
Latinitas Romana
Latinitas postclassica
Latinitas nova
Fontes
- ↑ 1.0 1.1 Titus Livius - Ab urbe condita - libri CXLII. (The Latin Library): Liber XXI, caput 37, [2] — muniendam
- ↑ 2.0 2.1 2.2 2.3 2.4 Vicicitatio: muniendam.
- ↑ 3.0 3.1 Sextus Iulius Frontinus - De Aquis sive De aquaeductu urbis Romae. (Universitas Turicensis): Liber 1. Cap. 5 — muniendam
- ↑ 4.0 4.1 Apuleius - Metamorphoseon libri XI. (Bibliotheca Augustana): Liber XI. Capitulum XIX. Versus 3 — muniendam
- ↑ 5.0 5.1 Demetrius Cantemir – Descriptio Moldaviae. (Universitas Turicensis): Secunda pars – Politica. Caput XII – De tribunali principis et baronum — muniendam