Discretiva

  muris dictio est in variis linguis:

Dictiones similes

+/-

Formae affines

+/-

mūris

+/-
Proprietates grammaticales
+/-
Forma Modus flexurae originis
mūris casus genitivus singularis substantivi mūs
Appellatio pronuntiatusque
+/-
 API: /ˈmuːris/(classice)
Syllabificatio phonetica: mū·ris — morphologica: mur-is

mūrīs

+/-
Proprietates grammaticales
+/-
Forma Modus flexurae originis
mūrīs casus dativus pluralis · genus masculinum substantivi mūrus
mūrīs casus ablativus pluralis · genus masculinum substantivi mūrus
Appellatio pronuntiatusque
+/-
 API: /ˈmuːriːs/(classice)
Syllabificatio phonetica: mū·rīs — morphologica: mur-is

muris

+/-
Proprietates grammaticales
+/-
Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
muris prima singularis praesens activa indicativus murir
muris secunda singularis praesens activa indicativus murir
muris secunda singularis praesens activa imperativus murir
muris prima singularis perfectum activa indicativus murir
muris secunda singularis perfectum activa indicativus murir
Forma Modus flexurae originis
muris forma pluralis · genus masculinum participii muri
Appellatio pronuntiatusque
+/-
 API: [myˈʁi]
Syllabificatio phonetica: mu·ris — morphologica: mur-is

Loci

+/-
Marcus Terentius Varro
–116…–27
M. Tullius Cicero
–106…–43
Titus Livius
–58…+17
L. Iunius Moderatus Columella
ca. 4-70
C. Plinius Secundus
23-79
P. Cornelius Tacitus
55-117
Aulus Gellius
ca. 130-180
antiq. class.class.class. II IIII III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas Romana

class.  (ca. 47-45 a.C.n.)

  • Ubi nunc est Roma, Septimontium nominatum ab tot montibus quos postea urbs muris comprehendit; e quis Capitolinum dictum, quod hic, cum fundamenta foderentur aedis Iovis, caput humanum dicitur inventum. Hic mons ante Tarpeius dictus a virgine Vestale Tarpeia, quae ibi ab Sabinis necata armis et sepulta: cuius nominis monimentum relictum, quod etiam nunc eius rupes Tarpeium appellatur saxum. —De lingua Latina Varronis [1][2]

class.  (45 a.C.n. / 709 a.u.)

  • Sed quoniam advesperascit, dabis nobis diem aliquem, ut contra ista dicamus. Est enim mihi tecum pro aris et focis certamen et pro deorum templis atque delubris proque urbis muris, quos vos pontifices sanctos esse dicitis diligentiusque urbem religione quam ipsis moenibus cingitis; quae deseri a me, dum quidem spirare potero, nefas iudico. —De natura deorum Ciceronis [3][2]

class.  (anno 1–37 u.c.)

  • Ibi viribus nulla arte adiutis, tantum veterani robore exercitus rex Romanus vicit; persecutusque fusos ad moenia hostes, urbe valida muris ac situ ipso munita abstinuit, agros rediens vastat, ulciscendi magis quam praedae studio; eaque clade haud minus quam adversa pugna subacti Veientes pacem petitum oratores Romam mittunt. —Ab urbe condita Titi Livii [4][2]

saec. I.

  • Est etiam praesens remedium, si conteras fraxini tenera cacumina quinque librarum, cum totidem vini et duobus sextariis olei, expressumque succum faucibus infundas; itemque cacumina eiusdem arboris cum sale trita laesae parti superponas. Caeciliae morsus tumorem, suppurationem molitur. Idem facit etiam muris aranei. Sed illius sanatur noxa subula aenea, si locum laesum compungas, cretaque cimolia ex aceto linas. —De re rustica L. Iunii Moderati Columellae [5][2]

saec. I.  (ca. 78 p.C.n.)

  • pars eorum Atramitae, quorum caput Sabota LX templa muris includens; regia tamen est omnium Marebbata. sinum optinent XCIIII, refertum insulis odoriferis. Atramitis in mediterraneo iunguntur Minaei. mare accolunt et Aelamitae oppido eiusdem nominis, iis iuncti Chaculatae, oppidum Sibi, quod Graeci Apaten vocant, Arsi, Codani, Vadaei oppido magno, Barasasaei, Lechieni, Sygaros insula, quam canes non intrant expositique circa litora errando moriuntur. —Naturalis historia Plinii [6]

Latinitas postclassica

saec. II.  (ca. 116 p.C.n.)

  • Plurimum adulationis Seleucenses induere, civitas potens, saepta muris neque in barbarum corrupta sed conditoris Seleuci retinens. trecenti opibus aut sapientia delecti ut senatus, sua populo vis. et quoties concordes agunt, spernitur Parthus: ubi dissensere, dum sibi quisque contra aemulos subsidium vocant, accitus in partem adversum omnis valescit. —Annales P. Cornelii Taciti [7][2]

saec. II.  (ca. 170-177 p.C.n.)

  • Quintus Claudius in undevicesimo annali, cum oppidum a Metello proconsule oppugnari, contra ab oppidanis desuper e muris propugnari describeret, ita scripsit: ‘Sagittarius cum funditore utrimque summo studio spargunt fortissime. Sed sagittam atque lapidem deorsum an sursum mittas, hoc interest: nam neutrum potest deorsum versum recte mitti, sed sursum utrumque optime. Quare milites Metelli sauciabantur multo minus et, quod maxime opus erat, a pinnis hostis defendebant facillime.’ —Noctes Atticae A. Gellii [8][2]

Fontes

  1. 1.0 1.1 Marcus Terentius Varro - De lingua Latina. Liber quintus, VII. p. 41 — muris
  2. 2.0 2.1 2.2 2.3 2.4 2.5 2.6 Vicicitatio: muris.
  3. 3.0 3.1 Marcus Tullius Cicero - De natura deorum. (The Latin Library): Liber tertius. XL. [94] — muris
  4. 4.0 4.1 Titus Livius - Ab urbe condita - libri CXLII. (The Latin Library): Liber I, caput 15, [4] — muris
  5. 5.0 5.1 Lucius Iunius Moderatus Columella - De re rustica - Libri XII. ed. V. Lundström. Anno 1902-1917. (The Latin Library): Liber sextus. Caput XVII. [4]  — muris
  6. Gaius Plinius Secundus, Naturalis historiae libri XXXVII. (Teubner, Lipsiae 1892-1909). Bibliotheca Augustana: Liber sextus, cap. 34, [89] — muris
  7. 7.0 7.1 Publius Cornelius Tacitus - Annales sive ab excessu divi Augusti libri XVI. (The Latin Library): Liber VI. [6.42] — muris
  8. 8.0 8.1 Aulus Gellius, Noctes Atticae libri viginti. (Peter K. Marshall, Oxonii MCMLXVIII). Liber nonus. Capitulum I, [1] — muris