nominator
Latine +/-
Appellatio +/-
API: /noːmiˈnaːtor/ (classice) - Syllabificatio phonetica: nō·mi·nā·tor — morphologica: nominat-or
Notatio +/-
Nomen substantivum +/-
nōmināt|or, -ōris masc.
- Qui nominat.
Declinatio +/-
m. | sing. | plur. | |
---|---|---|---|
nom. | nōminātor | nōminātōrēs | I |
gen. | nōminātōris | nōminātōrum | II |
dat. | nōminātōrī | nōminātōribus | III |
acc. | nōminātōrem | nōminātōrēs | IV |
abl. | nōminātōre | nōminātōribus | VI |
voc. | nōminātor | nōminātōrēs | V |
Dictiones collatae +/-
Dictiones derivatae +/-
Composita
Translationes +/-
Qui nominat | dilatare ▼ |
---|
Qui nominat | collabi ▲ |
---|
Discretiva
nominator dictio est in variis linguis: |
Formae affines +/-
Latine +/-
Proprietates grammaticales +/-
Forma | Persona | Tempus | Vox | Modus | Verbum |
---|---|---|---|---|---|
nōminātor | secunda singularis | futurum | passiva | imperativus | nōminō (nōmināre) |
nōminātor | tertia singularis | futurum | passiva | imperativus | nōminō (nōmināre) |
Appellatio +/-
API: /noːmiˈnaːtor/ (classice) - Syllabificatio phonetica: nō·mi·nā·tor — morphologica: nominat-or