nostri

Discretiva

nostri dictio est in variis linguis:

• Italice: nostri

Dictiones similes

• Dacoromane: noștri

Formae affines

Latine

nostrī

Proprietates grammaticales

Forma	Modus flexurae	originis
nostrī	casus genitivus pluralis · genus masculinum	pronominis ego
nostrī	casus genitivus singularis · genus masculinum	pronominis noster
nostrī	casus nominativus pluralis · genus masculinum	pronominis noster
nostrī	casus vocativus pluralis · genus masculinum	pronominis noster
nostrī	casus genitivus singularis · genus neutrum	pronominis noster

Appellatio pronuntiatusque

API: /ˈnos.triː/

(classice)

Syllabificatio phonetica: nos·trī — morphologica: nostr-i

Italice

nostri

Proprietates grammaticales

Forma	Modus flexurae	originis
nostri	forma pluralis · genus masculinum	pronominis nostro

Appellatio pronuntiatusque

API: /ˈnɔ.stri/

Syllabificatio phonetica: no·stri — morphologica: nostr-i

Loci

Apuleius ca. 125-170

antiq.

class.

I

II

III

IV

V

VI

VII

VIII

IX

X

XI

XII

XIII

XIV

XV

XVI

XVII

XVIII

XIX

XX

XXI

Latinitas postclassica

saec. II.  (ca. 170 p.C.n.)

• Tunc inter moras umbra illa misere trucidati Tlepolemi sanie cruentam et pallore deformem attollens faciem quietem pudicam interpellat uxoris: «Mi coniux, quod tibi prorsus ab alio dici iam licebit: etsi in pectore tuo non permanet  nostri  memoria vel acerbae mortis meae casus foedus caritatis intercidit, – quovis alio felicius maritare, modo ne in Thrasylli manum sacrilegam convenias neve sermonem conferas nec mensam accumbas nec toro adquiescas.» —Metamorphoseon libri XI Apulei

Vide etiam:  → nostri (Vicicitatio)