Discretiva

  nugationem dictio est in variis linguis:

Formae affines

+/-

Proprietates grammaticales

+/-
Forma Modus flexurae originis
nūgātiōnem casus accusativus singularis substantivi nūgātiō

Appellatio pronuntiatusque

+/-
 API: /nuːgaːtiˈoːnem/(classice)
Syllabificatio phonetica: nū·gā·ti·ō·nem — morphologica: nugation-em

Loci

+/-

saec. XIII. (1265-1273)

  • Sed contra, omnia synonyma, sibi invicem adiuncta, nugationem adducunt, sicut si dicatur vestis indumentum.[1]

Fontes

  1. Sancti Thomae de Aquino Summa Theologiae. Prima pars. Quaestio 13, a. 4 s. c.