Appellatio pronuntiatusque

+/-
 API: /nuːˈgaːtioː/(classice)
Syllabificatio phonetica: nū·gā·ti·ō — morphologica: nugat-io

Notatio

+/-
Latine: nūgor.

Nomen substantivum

+/-

nūgāti|ō, -ōnis (fem.)

  1. Locutio ignava

Declinatio

+/-
f. sing. plur.
nom. nūgātiō nūgātiōnēs I
gen. nūgātiōnis nūgātiōnum II
dat. nūgātiōnī nūgātiōnibus III
acc. nūgātiōnem nūgātiōnēs IV
abl. nūgātiōne nūgātiōnibus VI
voc. nūgātiō nūgātiōnēs V

Translationes

+/-

Loci

+/-
Eusebius Pamphili Thomas Aquinas Gregorios Palamas
antiq. class. I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

saec. III.saec. IV.

  • … haec namque omnia a Christi doctrina exclusa sunt; neque unquam intueri licuit Christianum qui colligatione uteretur, neque magicis nugationibus, neque foliorum quorumdam laboriosis inscriptionibus, neque caeteris similibus, quorum usum indifferentem plerique arbitrantur.[1]

saec. XIII. (1265-1273)

  • Sed contra, omnia synonyma, sibi invicem adiuncta, nugationem adducunt, sicut si dicatur vestis indumentum.[2]

saec. XIV. (1345-1350)

  • Considerastine tecum, frater Theotime, recens colloquium, an superfluae instar nugationis neglectum et cita oblivione sopitum a mentis tuae cogitationibus omnino abstulisti? [3]

Fontes

  1. Eusebii Pamphili Demonstrationis Evangelicae - Libri Decem. Collectia selecta ss. ecclesiae patrum - apud Méquignon-Havard, bibliopolam, Parisiis M.DCCC.XXX. Lib. III. Caput sextum, p. 174
  2. Sancti Thomae de Aquino Summa Theologiae. Prima pars. Quaestio 13, a. 4 s. c.
  3. Gregorii Palamae Theophanes sive de divinitatis et rerum divinarum communicabilitate et incommunicabilitate, J. P. Migne, Patrologia Graeca. Patrologiae cursus completus. Tom. CL (1865), p. 910