Discretiva

  nugationibus dictio est in variis linguis:

Formae affines +/-

Latine +/-

Proprietates grammaticales +/-

Forma Modus flexurae originis
nūgātiōnibus casus dativus pluralis substantivi nūgātiō
nūgātiōnibus casus ablativus pluralis substantivi nūgātiō

Appellatio pronuntiatusque +/-

 API: /nuːgaːtiˈoːnibus/(classice)
Syllabificatio phonetica: nū·gā·ti·ō·nibus — morphologica: nugation-ibus

Loci +/-

saec. III.saec. IV.

  • … haec namque omnia a Christi doctrina exclusa sunt; neque unquam intueri licuit Christianum qui colligatione uteretur, neque magicis nugationibus, neque foliorum quorumdam laboriosis inscriptionibus, neque caeteris similibus, quorum usum indifferentem plerique arbitrantur.[1]

Fontes

  1. Eusebii Pamphili Demonstrationis Evangelicae - Libri Decem. Collectia selecta ss. ecclesiae patrum - apud Méquignon-Havard, bibliopolam, Parisiis M.DCCC.XXX. Lib. III. Caput sextum, p. 174