obscurari

Discretiva

obscurari dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
obscūrārī	—	praesens	passiva	infinitivus	obscūrō (obscūrāre)

Appellatio pronuntiatusque

API: /ob.skuːˈraːriː/

(classice)

Syllabificatio phonetica: ob·scū·rā·rī — morphologica: obscur-ari

Loci

Lucius Annaeus Seneca -3/+65

antiq.

class.

I

II

III

IV

V

VI

VII

VIII

IX

X

XI

XII

XIII

XIV

XV

XVI

XVII

XVIII

XIX

XX

XXI

Latinitas Romana

class.

• Summa enim velocitas transeuntium est, ideoque omnis defectio siderum brevis est, quia cito illa idem cursus qui admoverat abstrahit; videmus solem et lunam intra exiguum tempus, cum obscurari coeperunt, liberari: quanto celerior debet fieri in stellis digressio tanto minoribus? —Naturales quaestiones Senecae