Discretiva

  obscurate dictio est in variis linguis:

Formae affines +/-

Latine +/-

obscūrāte +/-

Proprietates grammaticales1 +/-
Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
obscūrāte secunda pluralis praesens activa imperativus obscūrō (obscūrāre)
Appellatio +/-
 API: /ob.skuːˈraːte/(classice)
Syllabificatio phonetica: ob·scū·rā·te — morphologica: obscur-ate
Proprietates grammaticales2 +/-
Forma Modus flexurae originis
obscūrāte casus vocativus singularis · genus masculinum participii obscūrātus
Appellatio +/-
 API: /ob.skuːˈraːte/(classice)
Syllabificatio phonetica: ob·scū·rā·te — morphologica: obscurat-e

Dacoromane +/-

obscurate +/-

Proprietates grammaticales +/-
Forma Modus flexurae originis
obscurate casus genitivus/dativus singularis · genus femininum adiectivi obscurat
obscurate casus nominativus/accusativus pluralis · genus femininum adiectivi obscurat
obscurate casus genitivus/dativus pluralis · genus femininum adiectivi obscurat
Appellatio +/-
 API: /ob.sku'rate/
Syllabificatio phonetica: ob·scu·ra·te — morphologica: obscurat-e