Discretiva

  obstabatur dictio est in variis linguis:

Formae affines

+/-

Proprietates grammaticales

+/-
Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
obstābātur tertia singularis imperfectum passiva indicativus obstō (obstāre)

Appellatio pronuntiatusque

+/-
 API: /obstaːˈbaːtur/(classice)
Syllabificatio phonetica: ob·s·tā·bā·tur — morphologica: ob-sta-batur